11.9.07

* Bir yaşlının bakış açısı

Bir gün bizler de yaşlanıp aşağıdaki hikayede anlatılan bilgelik seviyesine ulaşacağız belki de...

Belki de bunu görebilmek için yaşlanmayı beklemeye gerek yoktur...

Hikayeyi gönderdiğin için teşekkürler Sadun...

Hayata iyi bakın

Blueman

"92 yaşında, ufak tefek, kendinden emin ve gururlu, her sabah 8'de uyanıp kuşanan, her ne kadar gözleri görmese bile saçlarını kıvırıp makyajını mükemmelce yapan yaşlı kadın, bugün bir huzur evine taşındı. 70 yaşındaki kocası ise geçenlerde Allah’ın rahmetine kavuşmuştu.
Huzur evinin kapısında sabırla beklenen birkaç saatin ardından, odasının hazır olduğu söylendiğinde tatlı tatlı gülümsedi. Yürütecini asansöre yönlendirdiği sırada, kendisine odasını anlatmaya başladım, penceresinde asılı perdelerden de söz ettim. Ben anlatırken, az önce kendisine köpek yavrusu verilmiş 8 yaşındaki küçük bir kızın heyecanıyla "O perdeleri pek severim" dedi.
"Mrs. Jones henüz odayı görmediniz, biraz bekleyin" demiştim ki
"Bunun onunla bir ilgisi yok" dedi.
"Mutluluk zamandan önce karar verdiğiniz bir şeydir. Benim odadan hoşlanıp hoşlanmamam mobilyaların nasıl düzenlenmiş olduğuyla değil, benim onları zihnimde nasıl düzenlediğimle ilgilidir. Ben onları sevmeye karar vermiştim zaten"
Bu benim her sabah uyandığımda verdiğim bir karardır
Bir seçme hakkım var:
Ya bütün günümü artık çalışmayan vücut parçalarımın bana verdiği sıkıntıyı düşünerek geçiririm ya da yataktan çıkıp hala çalışanlar için şükrederim.
Gözlerim açık olduğu sürece her yeni gün bir hediyedir.
Yeni güne ve hayatımın sadece bu döneminde, biriktirdiğim mutlu anılara konsantre olacağım.
Yaşlılık banka hesabı gibidir. Ne yatırdıysan onu çekersin hesabından.
Bu nedenle benim tavsiyem, hatıraların banka hesabına dolu dolu mutluluk yatırman olacaktır.
Anı bankamı doldurmaktaki katkın için sana teşekkür ederim.
Hala oradan mutluluk çekiyorum.
Mutlu olmak için şu beş basit kuralı hatırla:
1. Kalbini nefretten arındır.
2. Zihnini endişelerden arındır.
3. Basit yaşa.
4. Çok ver.
5. Daha az bekle.
Ve ailen,
Eğer yarın ölecek olsak çalıştığımız şirket daha birkaç gün bile olmadan yerimizi dolduruverir. Oysaki ardımızda bıraktığımız ailemiz bizim kaybımızı ömürlerinin sonuna dek hissedecektir."

07.03.2003

Hiç yorum yok: