29.11.07

* Şubat dolunayı ve bir fotoğraf

Gecenin karanlığında hava ayaz... Az bulutlu açık gökyüzünde sanki buz tutmuş ve pırıl pırıl bir metal para gibi güneş ışığını yansıtan dolunay öylesine net... Gözler beyinde ve hayallerde pek çok muhteşem kare oluşturup hafızaya atarken, kaliteli bir lens ve teknoloji harikası bir makineyle bu muhteşem güzellikleri yakalayabilme ve pek çok başka hafızayla da paylaşabilme hayalleri kuran fotoğrafçılık kursu öğrencileri bir sonraki günkü derslerinde öğretmenlerinin hafızasından kendi belleklerine usul usul akan bir su gibi nüfuz eden şu müthiş mısraları dinleyecekti:

FOTOĞRAF

Dört kişi parkta çektirmişiz,
Ben, Orhan, Oktay, bir de Şinasi...
Anlaşılan sonbahar
Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli
Yapraksız arkamızdaki ağaçlar...
Babası daha ölmemiş Oktay'ın,
Ben bıyıksızım,
Orhan, Süleyman efendiyi tanımamış.

Ama ben hiç böyle mahzun olmadım;
Olümü hatırlatan ne var bu resimde?
Oysa hayattayız hepimiz.

Melih Cevdet Anday

Şu anda hiçbiri hayatta değil... Ama hepsi de yaşıyorlar... Her geçen gün daha da fazla...

Hayata iyi bakın

Blueman
03.02.2007

Hiç yorum yok: